รีวิว ฝันสิบราตรี

ฝันสิบราตรี


แต่ง : นัตสึเมะ โซเซกิ

แปล : น้ำทิพย์ เมธเศรษฐ, ปฐมพร แย้มสุขเสรี, พิมพิชา วานิชศิริโรจน์, สายัณห์ ทิพรส, กัลยาทรรศน์ วงจันทร์

สนพ : JLIT


สัญญากับตัวเองว่าถ้าลงเรียนวิชา Japan Today ได้จะอ่านเล่มนี้ให้จบ (เพราะอ.น้ำทิพย์เป็นผู้สอน!)

หลังจากลงได้ จนจะจบเทอมอยู่แล้ว เพิ่งได้หยิบขึ้นมาอ่านจนจบ orz

อ่อ ปกนี้ก็เป็น jacket นะคะ ปกจริงไม่มีลายการ์ตูนค่ะ ปกนี้ยังไปขอรับได้ในงานหนังสือนะคะ ยังไม่หมด

ในเล่มจะมีเรื่องฝันสิบราตรีกับนกกระจอกชวา ซึ่งให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันไป


ตามความคิดของเรานะคะ

หลังจากอ่าน โคะโคะโระ ของอาจารย์นัตสึเมะไปแล้ว หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องที่ 2 ของอาจารย์ที่ได้อ่าน

เล่มนี้อ่านยากกว่ามากกกกกกก ค่ะ โคะโคะโระจะดูเข้าใจง่ายไปเลย!!! ไว้มีโอกาสจะหยิบมาเขียนนะคะ

ด้วยความที่เนื้อเรื่องเกี่ยวกับความฝัน เรื่องราวจึงไม่ได้อิงตามโลกความจริงทั้งหมด

ฝันสิบราตรีจะแบ่งบทเป็น สิบ คืน แต่ละคืนจะมีบางจุดที่เชื่มโยงต่อกัน แต่มีสิ่งที่สะท้อนออกมาต่างกัน

แต่ทั้งหมดนั่นเราว่ามันสะท้อนความปรารถนาในใจของคนออกมาค่ะ

อย่างที่เขาว่ากันว่าเราคิดถึงอะไรมาก ๆ เราก็จะเก็บสิ่งนั้นไปฝัน

ฝันสิบราตรีเองก็ทำหน้าที่สะท้อนความปรารถนา ความห่วงหา บางอย่างในตัวมนุษย์ออกมา

ความปรารถนาบางอย่างที่ถูกความปรารถนาอีกอย่างมาบดบังจนลืมความปรารถนาที่แท้จริงไป

เรื่องราวในอดีตที่ไม่ควรลืมแต่เหมือนจะลืมไปสุดท้ายก็ถูกจิตใต้สำนึกปลุกขึ้นมา

ความสนใจใคร่รู้ มุ่งแต่จะไปหาจุดหมายจนไม่ได้พิจารณารอบข้างให้ถี่ถ้วน

และอื่น ๆ อีกมากมาย

ทำให้เราได้กลับมานั่งทบทวนตัวเอง ไปตามฝันแต่ละคืนว่าเราเป็นเหมือนตัวละครในเรื่องไหม

ในเรื่องมีสิ่งที่เป็นสัญลักษณ์หลายอย่างค่ะ สารภาพเลยว่าเราก็ไม่ได้เข้าใจความนัยของทุกสิ่ง

แต่ก็ยังพออ่านได้ เก็บข้อคิดจากเรื่องได้ค่ะ


ส่วนเรื่อง นกกระจอกชวา เรื่องนี้จะบรรยายถึงสภาพจริง

การบรรยายต้องใช้คำว่าละเอียดละออ บรรยายจนเราเห็นภาพการเคลื่อนไหวของนกได้เป็นฉาก ๆ

เป็นอีกเรื่องที่เหมือนจะเนื่อย ๆ เหมือนไดอารี่ของอาจารย์ที่เขียนถึงตอนได้เลี้ยงนกกระจอกชวา

แต่จริงๆแล้วมีนัยแฝงบางอย่าง อ่านแล้วต้องให้ความคิดได้ตกตะกอนซักพัก แล้วจะเข้าใจมากขึ้น

ทุกสิ่งย่อมมีผลกระทบ สิ่งเล็ก ๆ มีปรากฏขึ้นอาจดูเหมือนแค่ ก็แค่เลี้ยงนก แต่จริง ๆ แล้ว มันมีอะไรมากกว่านั้น



ทั้งหมดนี้คือความคิดของเราเนาะ บางคนอ่านแล้วอาจเห็นมุมอื่นที่ต่างไปจากนี้

ยังไงก็เป็นอีกเรื่องที่ขอแนะนำค่ะ :)

เดี๋ยวได้เขียนรีวิวถึง JLIT หมดทุกเล่มซักวัน เพราะตามเก็บทุกเล่ม 555

เมียชายชั่วอ่านไปแล้ว แต่คงต้องเอามาทวนอีกรอบถ้าจะเขียนถึง

คิวอ่านต่อไปก็ นักสืบโคโกะโร ของ JLIT อีกเช่นเคย 555 แต่คิวเขียนต่อไป

สลับไปพูดถึงงานของอาจารย์อาคุตากาวะ บ้างดีกว่า บิดาแห่งเรื่องสั้น ปลายเปิดที่ต้องจินตนาการต่อเอง